εσυ μείνε στην Αθήνα και εγω στην Θεσσαλονίκη
και αν ο δρόμος σου σε βγάλει κάποια μέρα στον βορρά
μην διστάσεις να χτυπήσεις μια πόρτα όπως παλιά
Mην κρύβεσαι μες στην ομίχλη σου
αφήνεις κάτω αποτυπώματα στην γη
νομίζεις χάθηκες και ίσως να ξέφυγες
ήσουν και θα είσαι στην ζωή μου μια πληγή
Αν ξημερώσει που θα πάς και ποιόν θα βρείς
όπου κι αν πάς πάλι μπροστά μου θα βρεθείς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου